Бу хатны яза башлаганда күп нәрсәне аңламаган, тормыш ачысын-тәмен татымаган яшь килен идем. Хәзер инде янәшәмдә яраткан тормыш иптәшеп, газиз балам, йортым бар. Әмма тулы бәхеттә яшәргә бер генә нәрсә җитми – күңел тынычлыгы. Яшьлек юләрлегемнең кайтавазыдырмы – белмим.
