Алты көн ураза тоткан кеше бер ел ураза тоткандай булыр

Аны дүшәмбе һәм пәнҗешәмбе көнне дә, шулай ук Рамазан бәйрәме узганнан соң да тотып була. Бу ураза казага калган ураза булып саналмый.  Ураза гаетенең беренче көнендә бәйрәм итеп, икенче көнендә уразага керергә мөмкин.

Сахих булган бер хәдистә Пәйгамбәребез салләллаһу галәйһи вә сәлләм: “Берәү Рамазан ае уразасын тотып, соңрак шәүвәл аенда да алты көн ураза тотса, бер ел ураза тоткан кебек булыр”, – дип әйткән. Бу сүз Рамазан ае уразаларын тотып, шәүвәл ае кергәннән соң, аның көннәрендә ураза тотучыга күпләп әҗер-саваплар биреләчәк, дигәнне аңлата, ягъни бу алты көн алдыннан Рамазан ае уразаларын тоту кирәк. 

Пәйгамбәребез салләллаһу галәйһи вә сәлләм хәдисендә: “Бер изгелек кылучыга ун савап язылыр”, – дигән. Рамазан аеның 30 көн уразасын унга тапкырлаганнан соң чыккан санга шәүвәл аеның алты көн уразасын унга тапкырлаганнан соң чыккан санны кушсак, 360 көн килеп чыга. Бу санга игътибар итсәк, Рамазан ае һәм шәүвәл аеның алты көн уразаларын тоткан очракта, тулы бер ел ураза тоткандай булабыз икән.

Шәүвәл ае уразасы фарыз да, вәҗиб тә түгел, ул сөннәт гамәл. Әхмәд бине Хәнбәл рахимәһуллаһи: “Шәүвәл аеның алты көненең беренче көнендә тотылган уразаның савабы бик зур, кешенең 40 еллык гөнаһы булса да, Аллаһы Тәгалә аны гафу итәр. Һәм аңа 40 пәйгамбәрнең савабы язылыр”, – ди. Бу да шәүвәл уразасына карата гына махсус шулай әйтелә. 

Шәүвәл аеның икенче көнендә тотылган уразаның савабы өчен, 70 мәртәбә тырышлык күрсәтүгә чыккан кебек савап язылыр, бу кешегә кабер газабы булмас, диелә. Кеше шәүвәл аеның өченче көнендә ураза тотса, йөз мең шәһитнең әҗер-савабы бирелер, аңа Кыямәт көненең авырлыгы җиңеләйтелер. Дүртенче көнне ураза тотса, Аллаһы Тәгалә дөнья һәм Ахирәт теләкләреннән җитмеш теләген үтәр. Ифтар яисә сәхәр вакытында дога кылса, Аллаһы Тәгалә морадларын кабул итәр. Бишенче көнне ураза тотучыга Аллаһы җәннәт киемнәрен кидерер һәм аның кылган догасын кабул кылыр. Алтынчы көнне ураза тотучыга өммәтенең йөз мең кешесенә шәфәгать кылу хакы бирелер. Һәм аңа алтмыш мең ел гыйбадәт кылу савабын язар. Үлгәч, каберенә һәркөнне йөз мең фәрештә зиярат кылырга килер. Һәм Кыямәт көненә кадәр гамәл дәфтәрләре ябылмас. Шул алты көн шәүвәл уразасын тотып, ул елны вафат булса, шәһит дәрәҗәсенә ирешер.

Әнәс бине Мәлик радыяллаһу ганһе Пәйгамбәребез салләллаһу галәйһи вә сәлләмнең шундый сүзләрен риваять иткән: “Шәүвәл ае уразасының алты көнен тотучыны Аллаһы Тәгалә җәһәннәм чылбырларыннан азат итәр”.

Алты көн шәүвәл ае уразасын тотучыга Пәйгамбәребез салләллаһу галәйһи вә сәлләм өммәтенең бөтенесе кадәр савап язылыр һәм ул хәзрәти Габбас, хәзрәти Хәсән һәм хәзрәти Хөсәенгә күрше булыр, диелә. Ләкин шунысы мөһим: бу гамәлләр ихлас күңелдән башкарылырга тиеш.

Рамазан аеннан соң килә торган шәүвәл ае безнең өчен үзенә күрә бер җиңеллек булып тора, чөнки Рамазан ае уразаларыннан соң шәүвәл аенда да ураза тоту һәм аның өчен күпләп әҗер-саваплар бирелү – Аллаһының рәхмәте ул. Әмма без Рамазан ае үтте дә, димәк, гамәл-гыйбадәтләребезгә карата җиңел карарга тиеш дип, фикер йөртмик. Аллаһы Тәгалә биргән һәр ай, һәр көн безнең өчен мөмкинлек ул. 

Рамазанда кылган изге гамәлләребез, биргән сәдакаларыбыз, төнге намазларыбыз, озаклап кылган догаларыбыз, динебез Исламны өйрәнү, китаплар уку, вәгазьләр, нәсыйхәтләр тыңлау, Коръәни Кәримне уку Рамазаннан соң да, шәүвәл аеннан соң да дәвам итәргә тиеш. Әйе, кемгәдер һәр көнне көненә 20 бит Коръән уку авыр булырга мөмкин. Әмма икенче берәүгә көненә 20 бит Коръән уку кыен түгел һәм шул рәвешле ул ай саен Аллаһының Китабын хәтем кыла ала.  Башка берәү өчен көненә 10 бит яки 5 бит укырга җиңел булырга мөмкин, әмма без, һич булмаса, көненә 2-3 бит булса да укысак та – бу да хәерле гамәл булыр.

Гамәл-гыйбадәтләребезне күпләп, даими рәвештә кылу гадәтен Рамазан, шәүвәл аенда гына башкарып калмыйк, ә калган айларда да гыйбадәттә булыйк, чөнки гыйбадәттә булу – Аллаһы Тәгаләнең безгә биргән вазифасы ул.