Кибеттә

-- Әни, 1 сум акча бир әле, теге малайның акчасы ңитми, -- дип сорадылар безнкеләр. 5 сум бирдем. Кассада кибетчедән сорыйм. 

-- Балалар урлашуы бармы? -- дип.

-- Күп, -- диде кибетче.

-- Сез бу турыда берәр кая хәбәр итәсезме?

-- Юк. Нишләп без балалар язмышын каралтыйк. Аннан исәпкә куялар ич аларны. Балалар белән әйбәтләп сөйләшәбез генә. Кибеттә әйбер күп бит. Балалар кызыга... Олылар да урлый!

Мин 5 сум биргән малай касса аша үтте. Игтибар итмәдем, нәрсәдер сатып алды. Шуннан кибетче моны чакырып китерде, кесәңне күрсәт, диде. Малайның кесәсеннән кечкенә генә шакмаклы жевачка чыкты. 

-- Менә бит акча түләмичә алгансың! Алай ярамый, -- дип кибетче малайны җиңелчә генә сүкте.