Өч буын – бер гаилә!

Хисап җыелышында бүләкләү өлеше үзе бер тамашага әверелә. Югары Курса авылында бер йортта өч буын булып  яшәүче Хәбибуллиннар белән очрашуга чакыруы да әнә шул хөрмәтнең дәвамы иде: “Андый гаиләләр районда гына түгел, республикада да бармы икән!“ – диде ул.

Әлеге йортта безне көтәләр иде. Күбесе танышлар, чөнки минем туган авыл Корайван шушы ук хуҗалыкка керә, аралар ике чакрым гына. Сигез сыйныф белемне дә Югары Курса мәктәбендә алдык. Газета укучыларны да өч буын вәкилләре белән якыннанрак таныштырып үтәм.

Иң өлкәннәрдән башлыйм. Альфрит Хәбибуллин турында хуҗалык җитәкчесе Рәүф Гыйлаҗетдинов: “Нинди генә эшләр башкармады ул, күпме кешене өйле итте!“ – диде. Шофер булып эшләгәндә Казаннан кирпеч ташыган ул, ә анда чират... Соңрак хуҗалык мөдире, ферма мөдире, бригадир да булган.

– Егет вакытта ул бик матур итеп гармунда уйный, бии, җырлый иде, – дип сүзгә кушылды хатыны Сөмбелә. 
Сөмбелә ханым Түбән Курса авылыннан. Аның әтисе Исмәгыйль абый колхозның баш агрономы, бик абруйлы кеше иде. Басулар буйлап җәяү йөрер иде.

Хуҗалыкның хәзерге баш агрономы  Рәсим – Исмәгыйль абыйның оныгы. Димәк, оныкның әлеге һөнәрне сайлавы очраклы түгел. Рәсим белән Зөһрә бу йортта – өченче буын. Кызлары Динәгә ун ай тулган.  Зөһрә – Гөберчәк кызы, фармацевт булып эшләгән. Декреттагы вакытын бушка уздырмый – читтән торып авыл хуҗалыгы академиясендә хисапчы-икътисадчы булырга укый.

Рәсимнең әтисе Радик Альфрит абый белән Сөмбелә ханымның өлкән уллары. Хуҗалыкның иң кирәкле кешесе – шофер, урак өстендә комбайнчы. Хатыны Нурия Сарай-Чокырча мәктәбендә укыта. Өйләнешкәннәренә  30 ел. 
Өлкән Хәбибуллиннарның кавышуларына быел 55 ел була. Икенче уллары Илшат район мәгариф идарәсендә эшли, хатыны Резеда белән өч бала үстерәләр. Кызлары Илмира Казанда, шулай ук өч баласы бар. Әнә шулай балаларга, оныкларга бай алар. Иң күңеллесе – төп нигездә тормыш кайнап тора.

– Мин авылдан китәргә уйламадым да, – ди Радик Хәбибуллин. – Эшем дә, ашым да бар, Аллага шөкер, әти-әни янында яшәү үзе бәхет бит ул! 

Рәсим дә шундый фикердә. “Безнең төркемдәгеләрнең күбесе авыл хуҗалыгын сайлады, – ди ул. – Эшем дә бик ошый, өйдә бабам, әбием, әти-әнием, хатыным, хәзер менә кызым көтеп тора – бәхет өчен тагын ни кирәк!

– Әлеге гаилә башкалар өчен менә дигән үрнәк! – ди авыл җирлеге башлыгы Рәмзия Вафина. – Безнең авылларда яшь гаиләләр күп, балалар туып тора. Бер Алан авылында гына да 11 яшь гаилә бар, киләчәктә иң зур авыл булачак Алан. Каядыр китеп, ипотека түләп, бурычка чумып яшиләр, авылда бу  проблемалар бөтенләй юк. Әти-әниләр дә, әби-бабайлар да янәшәдә генә. Яшь гаиләләргә монысы аеруча кадерле.