Уҗым бозавы (гыйбрәтле хәл)

Төшке ашка Ринат күтәренке кәеф белән килеп керде. Авызын ерып, әбисенә бик якын итеп эндәште, кулларын юып, өстәл артына кереп утырды. Суфия алдына лыкырдап пешкән токмачлы аш чыгарып куйды. “Бу ашны күрсә, Илсур шунда ук тотып бәрә иде инде, – дип уйлады үзе. – Бу уҗым бозавы нишләр икән?”
Ринат тәмләп ашап бетерде дә, тәлинкәгә сыланып калган токмачны да икмәк кисәге белән сыпырып алып капты. Катып беткән печенье белән чәен эчте. Аннан: “Әби, бик тәмле булган, рәхмәт. Безгә балалар йортында мондый тәмле ризыклар ашатмадылар”, – диде. 

Тулырак газетабызның алдагы саннарының берсендә укый аласыз.