Лисичанскидагы халыкны ашатучы Рөстәм Гатин: «Анда кешеләр куркыныч фильмдагы кебек яши» (»Интертат », Гөлназ Хәбибуллина)

«Сукбайларны бөтенесе дә әйләнеп узарга тырыша. Ә без аларны ашата алыр идек»

Рөстәм Равилович, хәйрия эшчәнлегенә ничек керешеп киттегез? Сүзне шуннан башласагыз иде.

Кешеләргә ярдәм итү – безнең өчен яңа әйбер түгел. Без Чаллыда инде 3 ел хәйриячелек белән шөгыльләнәбез. Минем проект халыкны тукландыруга юнәлтелгән. Чөнки мин үземне белә-белгәннән бирле туклану өлкәсендә эшлим: пешекчедән башлап генераль директор дәрәҗәсенә кадәр күтәрелгән кеше. Берничә мөһим проектым бүген дә уңышлы гына эшләп килә. Шуларның берсе – инвестор белән берлектә ачкан «Каймак» татар рестораны. «Кыр кухнясы» проекты белән, Россия Президенты катнашындагы чараларда халыкны ашатканыбыз бар.

Карьера үсешенең билгеле бер этабына җиткәч, белемнәрем, эшем җәмгыятькә дә файда китерә башларга тиеш, дигән фикергә килдем. Рухи үзгәреш кичергәндә, Чаллыдагы бик гыйлемле Габдерәшит хәзрәт белән танышуым да очраклылык кына булмагандыр.

Пандемия башланып, барлык туклану оешмалары ябылган чор иде ул. Габдерәшит хәзрәт минем «кыр кухнясы» белән шөгыльләнүемне белеп, ифтарлар оештыруда ярдәм итүемне сорады. «Кыр кухнясын» эшләтеп җибәрдек, анда тәмле ашлар әзерләдек. Ифтар ризыкларын авыр хәлле гаиләләргә, тулай торакларда яшәп, чын мәгънәсендә ябылуда калган чит ил студентларына, коронавирус белән көрәшүче табибларга тарата идек. Шул рәвешле без бу проблемаларга һәм әлеге геройларга игътибар да юнәлттек.

Рамазан ае уңышлы тәмамланса да, әлеге эшне дәвам итү ихтыяҗы калды. Без, Габдерәшит хәзрәт белән берлектә, игелекле эшләргә юнәлтелгән төрле акцияләр уздырдык. Балалар йортларында тәрбияләнүчеләргә бүләкләр илттек, картлар йортларына ярдәм күрсәттек. Шул рәвешле «Болгар» хәйрия фонды барлыкка килде. Габдерәшит хәзрәт  фондның директоры булып санала. Әлеге фонд төрле оешмалардан финанс ярдәме алу һәм аны рәсми рәвештә теркәү өчен кирәк иде.

Соңрак хәзрәт игелекле гамәлләргә юнәлдерелгән даими проект булдыру нияте белән чыкты. «Рөстәм, тик бу проектны син уйлап табарга тиешсең. Чөнки аны син алып барачаксың», – диде ул.

Без «кыр кухнясы» ярдәмендә нинди категориядәге кешеләргә файдалы була алачагыбызны уйлый башладык. Әлеге проектта кыр кухнясы ниндидер бер талисман булды.

Кыр кухнясы – теләсә-кайсы урында, теләсә нинди шартларда ризык әзерләп була торган инструмент. Йортсыз, урамда калган кешеләрне бөтенесе дә әйләнеп узарга тырыша. Алардан барысы да йөз чөерә, ә менә без аларны ашата алыр идек, дигән идея туды. Шул рәвешле, үз алдына йортсыз, кыен хәлдәге кешеләрне тукландыру һәм социаль-адаптацияләү бурычларын куйган «Приют человека» проекты барлыкка килде. Әлеге проектның инде ике ел ярым эшләве – чыннан да әлеге ярдәмгә мохтаҗ кешеләр күп булуы хакында сөйли.

«Шәһәрләр бомбага тотылган, юлларда ракеталар тырпаеп тора, танклар гади техникадан күбрәк»

Лисичанскига китү кем идеясе булды? Командагыз ничек тупланды?

Яз башы иде бу. Габдерәшит хәзрәт белән җомга намазыннан чыктык. Биредә кешеләргә ярдәм итү инде җайга салынган, ике елдан артык эшләү дәверендә аның нәтиҗәләре дә бар. Башыбызга: «Әллә соң безгә хәзер Донбасска юл тотаргамы?» – дигән фикер килде. Тик, Донбасска китү өчен, безгә акчалата терәк булырдай «тыл» табарга кирәк иде.

Иң башта бу ниятебез хакында якын дусларыбызга әйттек. Гаиләләребезгә сөйләми тордык. Иң сөендергәне: безнең белән китәргә теләк белдергән команда бик тиз тупланды. Без әлеге проектка беркемне дә чакырмадык – бу безнең проектның төп кагыйдәсе дә булып тора. Командабызда барысы да – үзләре теләп, «мин файдалы булачакмын» дип килгән кешеләр. Нәтиҗәдә, без төрле һөнәр ияләреннән торган команда туплауга ирештек. Бер дустыбыз – бензоэлектроприборлар буенча мастер, икенчесе – кулыннан теләсә нинди эш килә торган балта остасы. Чөнки анда чатыр кирәк булуы да, түбә ясап кую ихтыяҗы да килеп чыгарга мөмкин. Без бит сугыш барган җирләргә килеп эләгүебезне аннары кына аңладык. Баштарак «сугыш» сүзен әйтергә курка идек. Ә хәзер моның шулай икәнлеген бөтен кеше дә белә инде.

Өченчебез – хәзрәт, ул безнең рухи таянычыбыз. Командабыздагы тагын бер егет – автослесарь. Мин – пешекче. Командабызның соңгы әгъзасы – табиб Николай Зотов булырга тиеш иде. Кызганычка, китәребезгә 2 атна кала, Николай Зотов мобилизацияләнде. Һәм без аның урынына бокс буенча спорт мастеры таптык. Шул рәвешле авыр шартларда бер-беребезнең гомерен саклый алырлык команда җыелды. Һәм, әйтергә кирәк, төрле һөнәр ияләрен бергә туплау – бик дөрес карар булды.

Финанс ярдәме сорап, мин «Бердәм Россия» партиясенә һәм Гомумхалык фронтына мөрәҗәгать итеп карадым

Бу хакта тулырак: https://intertat.tatar/news/zirinovskii-ukrainadagy-vakyigalarnyn-kaican-betacage-xakynda-ni-aitkan-5857868