“ВТ” ның вконтакте төркемдәге битенә бер хат килеп төште. Анда баласын ялгыз гына үстерүче әни ярдәм сораган. Әлеге хатны укыгач та, иң элек исеме-фамилиясе таныш бала, бер тапкыр язган идек инде , дип уйлап куйдым. Тик күңелгә кеше тагын бер кат ярдәм сорый икән, димәк, аның хәле яхшы түгел дигән уй тынгы бирмәде. Иртән бу баланың язмышы белән кызыксына башладым. Күпме генә эзләсәм дә, таба алмадым. Ярдәм сораган ханымга дусларга кушылдым. Исемен “Мама Тагирчика” дип кенә куйган ул. Бераздан дусларга кертте. Языша башладык.
