Утсыз, газсыз, сусыз һәм җылытылмаган өйдә торучы апалы-сеңелле: “Тимәгез безгә, без шулай өйрәнгән, моннан күчмибез”
Авыл читендә – җимерелеп бетеп, җиргә сеңгән һәм берничә терәү куелган кечкенә йорт. Ул, еллар буе үсеп һәм озын-озын булып кипкән тигәнәк-чәнечкеләр, чүп һәм вак чаган агачлары баскан җирдән күренми дә диярлек. Бу тирәгә юлы төшкән чит кеше биредә инде кеше яшәми дип уйлаячак һәм ул ялгыша... ярым җимерек йортка кар өстендә сизелер сизелмәс кенә сукмак сузылган.
Сүзне бүген күргәннәрдән башлыйм
Берничә ел элек Хәнсевәр авылында кыргый тормыш алып баручы бертуган Фәнүзә һәм Фәридә исемле хатын-кызлар яшәгәнлеген ишеткән идем. Шуннан бирле алар белән танышасым, барып, күреп сөйләшәсе килү теләгем көннән-көн арта барды. Авыл җирлеге башлыгы Заһид Галләметдиновка шалтыраттым һәм ул безне әлеге йортка алып керәчәк.
Тышта 20 градус салкын. Бу төндә әле тагын да салкынрак булгандыр, тирә-якта агачларны, кеше биеклегеИ
булып үскән тигәнәкләрне ап-ак бәс сарган. Шуларны аралый-аралый, җимерек йортка якынлаштык. Башыма кимәгән идем, чәчемә тигәнәк ябышты. Чәч араларыннан аны чүпләп алдык та тар гына сукмактан өй ишегенә килеп җиттек. Кайчандыр такта гына сугып ясалган иске ишеккә иске чүпрәк-чапраклар эленгән, ул яртылаш ачык. Өйнең алгы як бүлмәседер... ниндидер чүп өемнәре арасыннан өстәл почмагы шәйләнә, матчага эленгән, идәндә өелгән чутсыз- хисапсыз иске чәйнекләр һәм ниндидер савытлар, кайчандыр кызыл балчык белән сылап кына куйган, морҗасы җимерек мич һәм өстенә чүпрәк-чапрак өелгән борынгы такта сәке... Икенче бүлмә ишеге дә ярым ачык ята. Борынга чыдап булмаслык сасы ис килеп бәрелә. Шунда үтәбез.
– Бу – Фәридә, – дип таныштырды безне, керә-керешкә, авыл җирлеге башлыгы ниндидер шәүлә белән. Тыштагы аклыктан соң, монда күзгә төртсәң дә, бераз күрми тору халәтен кичерәсең.
– Исәнмесез, Фәридә апа, сезнең янга утырсам буламы? Мин редакциядән – Индира булам, – дип, шәүләгә якынлашам. Берничә кат пәлтә, аның өстеннән керләнеп каткан зур гына ир-ат курткасы кигән, башына шапка өстеннән бер пальтоның капюшонын элгән, ә пәлтә үзе аркасына гына ябылып куелган халәттә, бите кечкенә генә булып күренеп торган кеше шәүләсе янында торам. Күңелгә шом йөгерә, ярый әле мин ялгызым түгел.
– Утыр соң, нишләп килдегез инде тагын? Нишләп йөрисез, – диде ул, муенына бәйләгән керләнеп каткан чүпрәкләрен кузгаткалап. Йөзен күтәреп миңа карады. Йөзе ямьсез түгел. Пычрак чүпрәкләрдән арындырып куйсаң, менә дигән хатын-кыз булыр иде, мөгаен.
– Сезгә монда салкын түгелме? Ничек йоклыйсыз? Ничек көн күрәсез?
– Өйрәндек инде хәзер, суык түгел миңа, – дип, минем сорауларыма кыска гына җаваплар бирде. – Фәнүзә Алиядә йөри. Мин дә, ул да монда йоклыйбыз. Салкын түгел миңа. Ябынып йоклыйм мин. Идәннәрне генә комык тишкәләп бетерде, шуңа суык. Ягып та җылы булмый. Нигә ягарга? Болай да өшемим мин.
Дәвамы әлеге сылтама буенча: https://shahrikazan.ru/news/%D2%97%D3%99mgyiyat/utsyz-gazsyz-susyz-m-ylytylmagan-yd-toruchy-apaly-seelle-timgez-bezg-bez-shulay-yrngn-bez-monnan-kchmibez
Следите за самым важным и интересным в Telegram-каналеТатмедиа
Хәзер Арча һәм Арча районы яңалыкларын безнең Telegram-каналдан да белә аласыз
Нет комментариев