Айгөл Бариева: «Линар уразадан соң беренче тапкыр гает намазына барды. Сизенгән кебек...»

Айгөл, авыр кайгыңны уртаклашам. Линарның урыны җәннәт түрендә булсын! Шуны әйтәсе килә: син халкыңның сөекле кызы икән. Кайгыңны уртаклашучылар, хәлеңне җиңеләйтергә теләүчеләр бик күп. Халкың алдында дәрәҗәңнең гаять югары булуын күрәбез. Күпме кешенең йөрәге сыкрый. Бик авыр көннәреңдә миңа интервью бирергә риза булганың өчен, ышанычың өчен рәхмәтемне белдерәсем килә. Бу интервьюда Линар турында якты истәлекләр саклансын иде. 

Һәр кешегә бик зур рәхмәт әйтәсем килә. Күрәм, тоям, телефоным ярыла - ватсапта, телеграмда, социаль челтәрләрдә меңләгән укылмаган хат. Җавап язарга хәлем юк. Тынычлангач, барысын да ачып укырмын.

Линарны соңгы юлга озатырга килгән һәркемгә дә рәхмәтемне җиткерәм. Шундый күп кеше килде!

- Линар синең күңелеңдә нинди булып сакланачак?

Беләсезме, артист белән яшәгән кешегә бик авыр. Ә хатын-кыз артистның ире булу икеләтә авыр һәм җаваплы. Шул ук вакытта җырчының ире гел күләгәдә кала. Линар да үтә тыйнак булды, үзенең дәрәҗәсен яшерде. Ә бит аның яхшы сыйфатлары минекеннән мең тапкыр күбрәк иде...

Чын ир заты нинди булырга тиеш дип сорасалар – ул Линар иде. Бик ышанычлы дус, әти, ир булды. Соңгы көненә кадәр әнисен карады. Иртәнге биштә торып аның янына бара, ашата иде. Атна саен бергә аны юындырырга бара идек. Әнисен күтәреп юыну бүлмәсенә алып килә, ваннага яткыра иде. Мин юындырам, киендерәм, ул алып чыга иде... Бөтен яктан ышанычлы... Дәрәҗәле эштә эшләде. Шулай да кайда, кем булып эшләве турында бер вакытта да кычкырып сөйләмәде. Фотоларга төшәргә дә яратмый, һәрвакыт үзенең дәрәҗәсен түбәнрәк итеп күрсәтә иде. Үзенә дөрес бәя бирми иде. Дәрәҗәсе белән горурланмады. Шундый тыйнак иде, тыйна–а–ак.

Бүген аның эшенә бардым. Бөтен хезмәткәрләр: «Ул намуслы, гадел иде. Әгәр гаделсезлек күрсә, хәтта җитәкчелеккә курыкмыйча әйтә иде», – диделәр. Үзенә начарга булса да, гаделлек яклы иде, чөнки ул – хәрби, шулай тәрбияләнгән. Әлбәттә, шуңа күрә дә борчулары да булган, ул барысын да үз эчендә тоткан, сөйләмәгән.

Аның әти-әнисенә зур рәхмәт әйтәсем килә. Мин – бәхетле хатын, чөнки шундый тәртипле гаиләгә эләктем, шундый тугры иргә кияүгә чыктым. Ул бик сабыр иде... Аннан башка ничек яшәрмен, белмим... бик авыр...

Айгөл, аның белән танышканнан соң өч көндә кияүгә чыкканыңны күп тапкырлар сөйләгәнең бар. Өч көндә мәхәббәт әле бөреләнеп кенә килә бит. Ә син аңа кияүгә чыгып, еракка ияреп киткәнсең. Өч көн белгән кеше иң якын кешеңә әйләнгән. Нинди сыйфатлары сине аңа гашыйк итте?

Иң мөһим сыйфаты – ышанычлы булуы. Ул тәртипле, кешелекле, юмарт, игелекле иде. Аның юмор хисе бик әйбәт иде, дөрес сүз табып, бөтен әйбердән мәзәк ясый алды. Минем өчен бер әйберне дә кызганмады. Берәр әйбер теләсәм, үзем акча җәлләп торганда да, ул «юк, әйдә алабыз» дип әйтә иде.

Линар белән соңгы көнем...

Аны безгә Аллаһы Тәгалә бүләк итте, ышанасызмы.

Ял көнне көнозын бергә булдык. Иртән кибетләрдә йөрдек, өйгә ризыклар алдык, кайтып ашадык, аннан соң бераз ятып алдык, ял иттек...

Дәвамын Интертаттан укый аласыз