Язмышлар... рубрикасы буенча яңалыклар
-
Кичектерелгән бәхет (хикәя)
Йокысы очты Гайсаның. Сәгатьтәге кәккүк кычкыруын да көтми уянды да, инде озак түшәмгә текәләп ятуын белә. Торасы килми. Таш суыгы чыгып киткән өйнең жылынганын хәтсез көтәргә кирәк әле. Аяк очында үзенә сыенып кына йоклап яткан песиен уятып куюдан да курка. Мыраубае төне буена сарай-келәттә тычкан аулый да, таң атуга хәлсез калып, хужасы янында әвен базарына чума. Шулай кәштер-көштер тормыш көтеп яткан булалар. ( «Сөембикә», Лена Хайруллина)
-
«Кабереңә ятып еласам да, соң инде...»
Артур әнисенең кабере янында басып тора. Бүген әнисен җир куенына салдылар. Әнисе мәңгегә китте. Бик авыр иде аңа. Бер рәхәт тә күрсәтмәде бит ул әнисенә. Кабереңә ятып еласам да, соңдыр шул, соңдыр – ир уртасы булып килгән Артурның күзләреннән тәгәрәп-тәгәрәп яшьләр акты.
-
Авыл малае (хикәя)
«Сөембикә» сайтыннан алынган Шәмсия Җиһангирова хикәясе
-
«Дүртенче стадиядәге яман шеш булуын белгәч, шок кичердем»: Рәмзия һәм улы Әмир тарихы
Рәмзия Гыйбадуллина йөклелеген бик көтеп ала. Ләкин бу шатлыклы көннәре күкрәгендә яман шеш табылу белән караңгылана. Яман шеш сөяк метастазалары һәм бот сөяге сынуга китерә. Татарстан табиблары исә, әлеге хатын белән берлектә барлык киртәләрне дә җиңеп чыгып могҗиза тудыра. Бу турыда «Татар-информ» репортажында.
-
«Аида китәр алдыннан, кремнар янында туфрак таптым. Аны үлемгә куялар икән» (»Интертат »)
ТНВ каналында «Вызов 112» тапшыруын алып баручы, сәхнәдә кызы Аида тәхәллүсе белән чыгыш ясаучы Эльвира Фазлыева кызының фаҗигале үлеменнән соң икенче бала алып кайтырга җыенуы, әтисен югалтуы, моңарчы бар дип тә белмәгән сихергә ышана башлавы турында «Интертат» сайты проекты өчен сөйләде.
-
«Беренче ирем миңа: “Төшерт! Миңа әле бала кирәкми!”, диде»
“Аллаһы Тәгалә, күтәрә алмаслык кайгы бирмәм, дигән бит. Һәркем үзенчә сынала. Тәкъдиремә үпкәм юк, 12 яшемдә әтиебез үлде. Тормышымдагы иң бәхетле мизгелләр дә аның белән бәйле иде...” (»Шәһри Казан », Лилия. Гайнуллина) .
-
Биш бала әтисе Рәшит Зиннәтуллин ни өчен ташландыкка әйләнгән?
66 яшен тутырган Рәшит Зиннәтуллинның язмышы берәүне дә битараф калдырмагандыр, мөгаен. Гаиләсе ташлаган, Казанның бер хастаханәсендә дүрт көн буе ярдәм көтеп утырган ир-ат бүген «Кеше приюты»нда яши. «ВТ» журналисты Рәшит абыйның үзен күреп сөйләште, аның үтенече буенча гаиләсенә барды, туганнары белән очрашты. (»Ватаным Татарстан», Гөлгенә Шиһапова)
-
«Сине миннән ныграк яратучылар бар икән, мин ул чәчәкне өзәргә әзер...»
Сабыр, тыйнак булганы өчен аңа кияүгә чыктым. Ләкин 5 ел яшәү дәверендә аның артык тыныч булуы мине туйдыра башлады. Барлык хатын-кызлар кебек үк мин дә романтика яратам. Иремнең тыныч халәте “үтерде”. Мин инде мәхәббәтнең нәрсә икәнен оныттым.
-
Өч монолог
Нурания иренең һәр иртәдә шалтыратуына күнегеп беткән иде. Шулай да ул телефон шалтыравыннан дертләп куйды, әмма Илдарның тавышын ишетү белән, әллә нигә күңеле йомшап, еламсыраган иркә тавыш белән аңа дәште: – Әйе, әйе, тыңлыйм үзеңне... Ничек соң анда? (»Сөембикә », Гүзәл Әдһәм).
-
Зур коттеджда әнисенә урын табылмаган: бер приюттан репортаж
Кемнәрдер иң кадерлеләрен – әти-әнисен бер күрергә тилмереп, сагыну-сагышларга төренеп яши, кемнәрдер исәннәрен дә кадерләргә, хөрмәт күрсәтергә, бу якты дөньяга тудырганнары өчен рәхмәтле булырга да теләми. Кызганыч...
-
Әнвәр Нургалиев: «Диананы югалту әти белән әнинең үлеменнән дә авыррак булды» (»Интертат », Гөлназ Хәбибуллина)
«Үзе вафат булгач кына аңладым, Диана безнең нәселебезнең бизәге булган икән. Тышкы матурлыгы белән генә түгел, эчке бер яктылыгы, көчле рухлы булуы белән дә», – ди Әнвәр Нургалиев үзенең аянычлы үлеме белән бөтен халыкны тетрәндергән якын туганы Диана Сәфәрова турында. Җырчы «Интертат»ка әлеге кара көн вакыйгаларын сөйләде.
-
Көн дә уйлады ул аны, ә тормышы яратмаган кеше янында үтте
Газиз тәмле итеп: “Нихәл, матурым?“ – дияргә дә өлгерә алмады, хатыны Гөлназ килеп, телефонын кулыннан тартып алды да, өйнең стенасына “сылады”. Ир аңлашып өлгергәнче, телефон чәлпәрәмә килеп идәнгә барып төште...
-
Түзмәскә кирәк, балам. «Намаз укый идем, шул вакытта китереп сукты»
Каләм алып, хат язарга тәвәккәлләгәнче бик озак уйладым. Баштарак мине танып алырлар, якыннарым укыр дип кыенсынган идем. Соңрак бүтәннәргә гыйбрәт булсын, алар ялгышмасын дип язарга булдым.
-
«Кыйнауларына, кыерсытуларына түзә алмыйча 12 тапкыр кайтып, 12 мәртәбә кире киткәнмен»
12 тапкыр иреннән качып кайткан Роза ханым изге бурычын үтәгән – балалары хакына әтиләрен соңгы юлга хәсиятләп озаткан “Әни, агамны (атамны) күреп кайтыйкчы. Әгәр дә: “Кайтам”, – дисә үзебездән калдырмыйм. Кызганам мин аны. Картайган көнендә михнәт күреп яшәмәсен инде, күпме гомере калгандыр...” (Шәһри Казан, Гөлнур Шәрәфиева)
-
Үлгән ирем мине җибәрми...
Ирем өч ел элек юл фаҗигасендә һәлак булды. Күпме яшьләр түктем, бик кайгырдым, яшәргә көч таба алмадым. Ирем мине җибәрергә теләми кебек тоелды... Аптырагач, аннан җибәрүен сорадым. Һәм ул... ишетте...
