Күренекле якташыбызны югалттык

Балаларының һәм туганнарының кайгысын уртаклашып килгән һәркем аны бары тик тирән белемле укытучы, кешелекле һәм ярдәмчел  кеше буларак олы хөрмәт белән искә алдылар. Бакировлар династиясе үзенең лаеклы бер улын югалтты. Рөстәм абый Бакировның укыткан укучыларында ул биргән белем һәм тәрбия гомергә сакланачак һәм буыннан буынга күчеп үз эзен калдырачак. 
      Рөстәм Хәбибулла улы гомере буе актив иҗат белән шөгыльләнде, аның мәктәптә эшләгән елларында гына да үзенең эш тәҗрибәсе турында язылган  100дән артык мәкаләсе төрле газета-журналларда басылган. Балалар өчен язылган  хикәяләре тупланган “Уеннан-уймак”, “Кадерле бүләк”, “Бәхетле балачак”, “Бүректәге чеби” китаплары яратып укылалар. Ул китаплар һәм мәкаләләр безнең “Казан арты” тарих-этнография музеенда да, Урта Курса мәктәп музеенда да сакланалар. Без, музей хезмәткәрләре, Рөстәм абый янында булып, аның туганы Госман Бакиров турындагы истәлекләрен, үзенең тормыш юлы һәм иҗаты турында сөйләтеп яздырып алган идек. Рөстәм абыйның тормыштан канәгать булуы, бергә эшләгән хезмәттәшләре турында бары тик уңай фикерләр әйтүе безне сокландырды. Үзе тәрбияле, күңеле чиста булган кеше генә башкалар турында шулай сөйли ала. 
      2020 елның 15 июлендә якташыбыз үзенең 85 яшьлек гомер бәйрәмен билгеләп үтте. Рөстәм абый ул көннәрдә: ”Туган ягымда мине онытмауларына, башкарган хезмәтләремне искә алуларына сөенеп яшим. Без гаиләбез белән  1982 елда Казан шәһәренә күчендек. Лаеклы ялга чыкканчы “Медфизприбор” фәнни-тикшерү берләшмәсендә намуслы хезмәт иттем. Бүгенге көндә улым Рәдис, киленем һәм оныкларым белән яшим, кызым Лилия дә даими кайгыртып тора”,– дип бик куанып сөйләгән иде. Ләкин тормыш үзенекен итә, бүген аны берничә ел элек вафат булган хатыны Фәнзия апа белән рәттән туган авылы Урта Курса зиратында җирләделәр, аларның урыннары оҗмахта булсын. Рөстәм абыйның башкарган хезмәтләре һәм иҗаты онытылмасын иде.
             “Казан арты” тарих-этнография музее директор урынбасары Шәфигулла Гарипов