Юлда... машина көтәбез

Таксилар юк. Иртән иртүк китеп беткән инде алар, диделәр. Туктаучы юк. Выжлап үтеп китәләр. Шунда бер кыз пәйда булды. Үкчәле туфлиләрдән. Кыска итәк. Кәт-кәт атлап безнең янга килеп басты. Матур! Үтеп китүче машинадагы ир-атлар каерылып-каерылып карыйлар. Ничек матурлыкка карамыйсың инде! Безнең янда басып торган олы яшьтәге ир кеше матур туфлиле кызга:

- Сеңлем, син беренче булып бас, шәт, үтеп китә алмаслар, туктарлар, - диде.

Шунда бер машина килеп туктады. Биек үкчәле туфлиләрдәге кыз, башны югары тотып, алга кереп утырды. Дәрәҗәсен белә! Башкалар артка урнашты. Шулвакыт руль артындагы ир-егет янәшәсендәге кызга:

- Сез артка утырыгыз. Ә арттагы абзый алга утырсын. Олы кешегә хөрмәт булырга тиеш, - димәсенме!

Кыз башта аптырап калды, аннан урыныннан кузгалды. Без дә бик аптырадык бу сүзләргә. Абзый да каушап калды. Кирәкми иде инде дия-дия урыныннан кузгалды. Кыз  абзый белән урыннарын алмаштылар. Олы яшьтәге абыйның руль артындагы егеткә рәхмәт әйтткәндә тавышы калтырап китте...