Язмышлар...
-
Күңел күзе (хикәя)
Зөфәр абыйны күзәтә башлаганымны сизми дә калам шул чакларда. Бу дөнья аның өчен тумыштан ук дөм караңгы булган дип һич уйламассың. (Ринат Мөхәммәдиев)
-
Ахирәтләр (хикәя)
Сания белән Зәйнәп кычкырыштылар. Кычкырыштылар дип... Алай бер-берсенә әллә нинди ямьсез сүзләр әйтешмәделәр әйтешүен. Кычкырышу дип әйтү дөрес тә булмас. Сүзгә килделәр диик.
-
Ике ут арасында (хикәя)
«Кайнаналы йортка эләксәң әле менә...», «Күрмәгәнеңне күрсәтер әле кайнанаң...», «Кайнананың иң яхшы дигәненнән да козгын тавышы чыга, диләр...». Үзе бер генә көн дә кайнана йортында яшәп карамаган әнисе юк-юкта гел шуның ише сүзләрне кабатларга ярата иде. Кызын гаилә тормышына алдан әзерләве булдымы бу үзенчә, әдәпкә өйрәтүеме икән... Кайнанадан да әшәкерәк кеше юк икәнлеген балачагыннан ук бик яхшы аңлап үскәнгәдерме, Рамилен үлеп яратса да, анасын беренче күрүдә үк өнәмәде Равилә.
-
Яралы язмыш. Син үлдең дә газаплардан котылдың...
Кадерле дусларым, игътибар иткәнегез бармы икән: кайберәүләр кайчан карама шат елмаюдан балкып, үзенә тартып тора
-
Ник бала алып кайтмыйсыз инде?
Мондый урынсыз сорауларга ничек дөрес итеп җавап бирергә.
-
Очрашу (хикәя)
Быелгы ялыбызны көз аена планлаштырдык. Безнең бәхеттән көз дә матур килде. Ноябрь уртасы булуга карамастан, кояш нурларын жәлләми, аннан-моннан гына явып киткән яңгырлар һаваны сафландырып кына кала. Һөнәри яктан «физиклар» рәтенә керсәм дә, «лириклар» канының да үземдә акканын чамалыйм. Табигатьнең камиллегенә сокланудан, күңелдә шигьри юллар туган чаклар да була. Тик ни гаҗәп, кулга каләм алуга, ник бер хәреф дәфтәр битенә төшсен! Чын шагыйрьләрнең язганнарын укып юаныч аласың да, үзеңнең «физиклар» дөньясына кабат кереп чумасың... (Сөембикә, Люция ӘБЛИЕВА)
-
Кичектерелгән бәхет (хикәя)
Йокысы очты Гайсаның. Торасы килми. Таш суыгы чыгып киткән өйнең жылынганын хәтсез көтәргә кирәк әле. Аяк очында үзенә сыенып кына йоклап яткан псиен уятып куюдан да курка. Мыраубае төне буена сарай-келәттә тычкан аулый да, таң атуга хәлсез калып, хужасы янында әвен базарына чума. Шулай кәштер-көштер тормыш көтеп яткан булалар. Былтырдан дөнья шушы икәүгә генә калды шул. Жылы өйле, кайнар коймаклы иртәләр дә хужабикә исән чакта гына булган икән…
-
Чәчәкләр (хикәя)
Мин таба алмадым аны, үле килеш, операция ясап алдылар. Үземне дә көч-хәл белән генә коткарып калганнар. Рәфкать көне-төне саклаган мине... (Сөембикә, Марат Әмирханов)
-
Әнкәй... (хикәя)
Гөлсинә бүген авылдан әнкәсен алып килде. Олыгайды инде Сәкинә карчык. Олы кешеләргә бала акылы керә, диләр бит, Сәкинә карчык та шулай, кызыннан һәрчак игътибар таләп итә. Ял җитә башласа: «Бу атнада кайтасыздыр бит?» – дип шалтырата башлый. (Сөембикә, Дилбәр Исраева)
-
Шәһәр карчыгы (хикәя)
– Мәйсәрә апаны кызы шәһәргә алып китәсе икән. Өйләрен сатасылар, ди...
-
«Көлгә әйләнгән йорт нигезеннән китми»: Хатикога тиң эт янгында һәлак хуҗасын көтеп яши
Битараф булмаган кешеләр мескенкәйне ташламаган, аңа ризык һәм су китерәләр.
-
Нурзадә әтисенең соңгы көннәре турында: «Күзгә карап ята, 1-2 тамчы су да эчә алмасын әле!»
Җырчы Нурзадә әтисенең соңгы көннәре, үлеме турында җан тетрәткеч юллар язган
-
Юмор остасы Фәрит Галиев: «Мин бик көр, таза сабый булып туганмын»
Якташыбыз, юмор остасы Фәрит Галиев балачактагы каты авыртуы турында «Шәһри Казан» хәбәрчесенә сөйләгән
-
Бәхет кочагында
Улы артында оялып кына басып торган булачак киленен кочакларга дип үрелгән хатын кинәт караңгы упкынга тәгәрәгәндәй булды: Энҗе... кулсыз иде... (Сөембикә, Лилия Закирова)
-
Тормыштан алынган хикәя: «Ул тавыш чыгаруымны көтте. Тик мин...»
Кеше психологиясе, бу өлкәдәге төрле сораулар күптән кызыксындыра мине. Шушы фән буенча курслар ачылуын белгәч тә, бик теләп бардым.
