Рәнис Габбазов: «Утырып еларга да хәлем булмады...”

– Рәнис, җыр юлына сине дәү әниең бастырган икән. Аның якты дөньядан китүен ничек белдең?

– Дәү әни кечкенәдән җырлар өйрәтте. Җырлар аша татар теленә мәхәббәт уянды. Бу – Казанга килүемнең сәбәбе. Беренче җырымны, “Сарман”ны да әби өйрәтте. Миңа 5-6 яшь тирәсе генә иде әле. Көн саен шуны гына җырлаганым хәтеремдә. Хәзер дә аны яратып башкарам. Әби мине сәхнәдә күрергә теләде. Кызганыч, беренче концертыма килә алмады. Әбинең үлеменә кадәр бер көн алдан янына кайтып хәлен белештем. Ул авырый иде. Әни шалтыраткан саен: “Әбинең хәле начарайды”, – дип әйтте. Хәзер ашыгыч ярдәм килә, барысы да яхшы булыр, дип уйладым. Әмма әбинең үлеме турында хәбәр килеп җиткәч, ышанмадым. Утырып еларга да хәлем булмады. Иң якын кешемне югалттым, урыны оҗмахта булсын. 

– Дәү әниеңнең соңгы сүзләре нинди иде?

– Җырны онытмаска, үз юлымны ярып барырга кушты. “Кешегә күбрәк яхшылык эшлә”, – дип кабатлады. Мин бу сүзләрне хәзер дә күңел түрендә йөртәм. Кешеләр белән ачык булуымның сәбәбе дә шулдыр. Син кешегә нәрсә эшлисең, үзеңә шул әйләнеп кайтачак. Мин идеаль түгел. Әйткән сүземне кемдер йөрәгенә якын алырга мөмкин. Кешегә сынаулар сәбәпсез килми. Догаларны да дәү әнием өйрәткән иде: “Аллаһка ышан, ул сиңа булышачак”, – дип кабатлады. Аллаһка бик нык ышанам. Мәчеткә йөрергә тырышам. 

– Студент вакытта күп кызлар белән очраштыңмы?

– Дон Жуан булып йөрмәдем. Бер кешене генә яраттым. Очрашып йөргәндә дә, бар күңелемне сөйгәнемә ачтым. Гөлиягә: “Иртәрәк очраган булсаң, синең белән генә йөрер идем”, – дип әйтәм. 30га кадәр өйләнәсе дә түгел идем.

– Тормыш иптәшең белән ничек таныштың?

– Социаль челтәрдә хат килде: “Рәнис, син гастрольгә киттең?”, – дип сорап, чибәр кыз язды. Шәхси битенә кереп фотоларын карадым. Институтта төркемдәш кыз Гөлия белән таныштырды. Ул шул хат язган кыз булып чыкты. Аралашып киттек. Гөлия тулай торакка иптәшенә кунакка килә иде. Мин дә ул бүлмәгә кердем. Башта дуслар булдык. Үземә беркемне дә якын китермим, дип сүз биргән идем. Әзрәк ирекле буласы килгәндер. Аннан кешеләр янында Гөлияне дустым дип атадым. Кәефе төште. Чибәрлегеннән кала, акыллы, зиһенле булуы белән мине үзенә тартты.

– Гөлияне очрашуларга кайда чакырдың?

– Очрашу урыны – Кабан күле иде. Студент вакытта рестораннарга йөрерлек акча юк бит. Кибеттән ипи кереп алып, үрдәкләр ашаттык. Безнең романтика шул булды. Дүртешәр сәгать җәяү йөрдек, бөтен шәһәр үзәген урап чыктык. Аяклары арып беткәндер, түзеп барды, балакаем. 

– Сөйгән ярыңа тәкъдимне ничек ясадың?

– Ураза аенда тәкъдим ясадым. Ресторанга чакырдым, чәчәкләр бирдем. Гөлия ураза тоткач, ашап утырмадык. Йөзекне тизрәк бирәсе килде, кичкә кадәр түзә алмас идем. Азат Абитовка җайлырак булды инде. Гөлсирингә тәкъдимне сәхнәдә ясады. Гөлия белән тәмле әйберләр алып, кич бәйрәм иттек. Аның риза булуына ышандым, тик барыбер каушадым. Безнең дә мөнәсәбәтләрдә төрле вакыт булды. Бервакыт 1-2 ай сөйләшмәдек.

– Ачу сакларга яратмыйм, дидең. Ничек түздең?

– Минем гаеп иде. Берничә ай тилмереп йөрдем. Бүләк алып, гафу үтендем. Гөлия озак янына китертмәде. Бер көнне таныш түгел номер шалтыратты. “Кем соң бу?” – дип сорап куйдым. Тавышымны онытып та җибәрдеңме әллә, диде. Гөлия шалтыраткач күңелгә рәхәт булып китте. Аллаһка шөкер, әйбәт кенә яшәп ятабыз.

– Гөлиянең әти-әниләре сине ничек кабул итте?

– Без икебез дә гап-гади гаиләдән. Бервакыт гашыйклар көнендә метрога төшеп барганда телевидениегә интервью бирдем. Сөйгән ярыгызга хисләрегезне аңлата аласыз, диделәр. Гөлиягә матур сүзләр әйттем. Ә бу сюжетны аның әти-әниләре күргән икән. Шул адымнан соң үз иткәннәр. Мин бит мәхәббәтем турында бөтен Татарстанга сөйләдем. Бу сюжетны яздырып та алганнар, хәзер дә саклана. 

– Ваһапов фондында эшләгәндә Азат белән Гөлсиринне, сине һәм Айсылу Габбдинованы парлап җырлатканнар иде. Азат белән Гөлсирин гаилә кордылар, синең Айсылуга күзең төшмәдеме?

Дәвамын укыгыз: http://shahrikazan.ru/news/shou-biznes/rnis-gabbazov-utyryp-elarga-da-khlem-bulmady