Аерылышулары яман...

Үрдәкләрнең тугызы да узган кышны уздырган урыннарына кайтты, – диде ул. –  Язга кадәр шунда торачак инде алар.

Бу үрдәкләрне күл-ләрдә боз эрегәч тә иреккә җибәргәннәр иде. Җәй буе шунда яшәп, башка үрдәкләр белән парлашып балалар үстерделәр.

– Алар күлдә генә яшәмәде, – ди Айзат. – Кайбер көннәрне бөтенләй күренми иде, башка кыргый иптәш-ләре белән аралашып яшәделәр, бәбкәләр үстерделәр.

Җәй дәвамында үзем-нең дә үрдәкләрнең хәлен белгән булды. Айзат чакырган тавышка тавык үстергән үрдәкләрнең тугызы да килеп җитә. Суга ыргыткан ипи кисәкләрен дә ашыйлар. Ә менә күлдә булган башка үрдәкләр читкәрәк китә, үлән, тал арасына яшеренергә тырыша.

– Тугыз үрдәк иялән-гән урыннарына кайтып  керде, – ди Айзат. – Ә менә калганнары (балаларыдыр инде) алар урнашкан бина өстендә әйләнгәләп йөрделәр дә очып китеп бардылар.

Киләсе язда безне тагын мавыктыргыч очрашу көтә. Исән-сау әйләнеп кайтсыннар!