Уйларымнан оялдым

---Арча стадионына башлангычта укучы  кызым белән чаңгы шуарга төштек, -- дип сөйләде бер яшь хатын. -- Мин җәяү йөрим, кыз чаңгыда. Мин тренажерлада шөгыльләнәм. Аралар ерагайды. Кызны күздән югалтмыйм. Шуннан моны бер ир кеше чаңгыда куып җитте. Ир кеше туктап кыз белән сөйләшеп тора башлады. Котым алынды. Йөгердем кыз янына. Шуннан теге ир кеше китеп барды. Сулышыма кабып, кыз янына килеп җиттем. Ул абый белән нәрсә турында сөйләштегез, дип сорыйм. Ул миңа чаңгы таягын дөрес итеп тотарга өйрәтте, диде кызым. Мин үземнең начар уйларымнан оялып киттем. Без хәзер гел начарлык турында уйлыйбыз. Дөнья шуңа өйрәтте...