Язмышлар...
-
«Әни, ә шкафтагы теге мыеклы абый киттеме әле?..
Була бит инде шундый кешеләр, юморны аңламый торган. Берничек тә. Менә бу кешеләр юморны аңламый, ә юмор аларны аңлый. Һәм һәртөрле кызыклы хәлләр нәкъ менә шундый кешеләргә ияреп йөри. Әнә шундыйрак бер таныш бар минем. Яхшы күңелле, әйбәт кеше. Тик җитди. Бик җитди. Ә кызык хәлләр үзенең билбавына ябышып йөри.
-
Нишләргә: каенсеңлемнең ире миңа кул суза
Тормышта беркемгә дә сөйләп булмый торган хәлләр була икән. Үзем белән килеп чыкмаса, моңа ышанмас идем. Соңгы вакытта бөтен тынычлыгым югалды. Аның сәбәбен әти белән әнигә белгертәсем килми, алар моны бик аңлап та бетермәсләр дип куркам – киңәш бирә алмаслар.
-
Сайлаган – сазга, очраган тазга
Хәзер миннән дә бәхетле кеше юк.
-
Гомер юлы – су юлы
Вәзир өчен өйләнү – янында матур, уңган, акыллы, тыйнак хатынга хуҗа булу өчен кирәк иде. Беренче урында – эш, фән, икенче урында – кеше көнләшерлек яхшы мул тормыш, һәм шул тормышка тагын бер бизәк буларак чибәр хатын кирәк булды (»Сөембикә », Халидә Галимова).
-
Егетләрне рәнҗеткән кызлар бәхет күрми
Язмыштагы хаталанулар. Менә шулар турында уйланганда үзем шаһит булган бер хәл искә төште.
-
“Кадерлем, синнән башка яши алмыйм, сагындым. Яратсаң, кил. Көтәм...”
Әти-әниләрнең яшьләр тормышына кысылуы, мәхәббәтләренә аяк чалулары турында гел язып торалар. Миндә дә булды андый хәл.
-
Таныклык
Яңа хезмәткәр белән дүшәмбе «оперативка»сында оешма башлыгы Хәлим Габдрахман улы таныштырды: «Коллегалар, рәхим итеп кабул итегез, бүгеннән оешманың кадрлар буенча эшен Вәсилә Ринат кызы алып барачак». Урынбасар, бүлек башлыклары бу яңалыкны кабул итеп тә өлгермәде, хуҗа элеккеге «кадровик»ның баш бухгалтерның урынбасары итеп билгеләнүен дә җиткерде. Бүлмәдә тынлык урнашты. Ахры бу яңалык барысына да бердәй тәэссир итте.
-
«Башка егет тап, бәхетле бул!” - дидем
“Үз кызыңа нинди мөнәсәбәттә булуларын телисең, үзең дә башка хатын-кызлар белән шундый мөнәсәбәттә бул”, - дигән әйтем бар русларда. Кызганыч, аның мәгънәсенә 50гә җиткәндә генә төшендем.
-
Уйнаштан туган
Регина үги әти белән үсте. Чын атасының кем булуы турында әнисеннән ничә тапкыр сораса да, ачык җавап ишетә алмады. Кызының кызыксынуына Саниянең ачуы чыга, җилкәләрен сикертә, дәшми. Регинага 15 яшь чагында беренче hәм соңгы тапкыр кистереп әйтте: – «Миннән атаң турында башка сорама, ул минем яшьлектәге ялгышым» (»Сөембикә », Фагыйлә Шакирова) .
-
«Хыянәтен кичермәдем, бәгырем каткан иде»
Казандагы предприятиеләрнең берсендә үземә кирәкле кешене көтеп утырам. Коридор буйлап нык адымнар атлап килүче, җитәкче кыяфәтле ханымның кулларында сулы чиләкләр күреп, сүз каттым (»Шәһри Казан », Дамир Бәдриев).
-
Мин күрәзәлек итмим, “укыйм” гына
Әңгәмә башында ук хиромант Марат Заһидуллин шулай дип кисәтеп куйды.
-
«Ул чаклар искә төшә дә утырып елыйм»
Фәния апа гомер биштәрендәге сагышларын үзе генә белә.
-
«Самолет төшкән, бөтен экипаж вафат»
– И, Аллааа, – диде идән юучы апаң уфылдауга күчеп. – Нишләп кенә йөриләрдер кырыкка кадәр бала да тапмыйча!
-
Яңа ел ялларында таркалган гаилә тарихы: «Багучының сүзләренә ышанмаган идем»
Бу хәлне Чаллыда яшәүче бер хатын-кыз сөйләде.
-
«Оныт мине. Мин тиздән әти булачакмын»
Бу хәл күптән, 10 ел элек булгандыр. Мин очраклы рәвештә үземнең яхшы дустым белән очраша башладым.
