Туберкулезлы егет, мобилизацияләнеп, «Казан Экспо»да ята: «Битлек аша сула, диделәр» (»Интертат», Лилия Заһидуллина)

«Якшәмбе көнне ялга кайткан җиреннән эләктергәннәр»

Безгә Яшел Үзән районы Карауҗа авылыннан Асия Галиева шалтыратты. Күршеләрендәге 34 яшьлек Рөстәм Шакиров өчен бик борчылган ул, ярдәм сорый. Рөстәм сәламәтлеккә тиенә алмый, нык авырый икән. Авылдашлары әйтүенчә, егет 2020 елдан бирле туберкулез диспансерында хисапта тора. Үпкәсенә су җыелып, операция дә кичергән. Туберкулез диспансерында ятып дәвалана башлавына да бер елга якын вакыт үткән, дәвалау курсы әле декабрьгә кадәр дәвам итәргә тиеш булган. Рөстәм бүген көнгә 9 төрле дару эчеп яши, ди әнисе. 

Диспансердан ял көненә өенә кайткан арада – 25 сентябрьдә аның кулына повестка тоттырганнар. Зур Карауҗа авыл җирлеге башлыгы Раилә Хөснетдинова, аның авыру икәнен белмичә, повестка биргән.

Егет, бернинди белешмә һәм даруларын алып тормыйча, шул ук көнне хәрби комиссариатка киткән. Анда диагнозын яхшылап аңлатып бирә алмаганмы, аңларга теләмәгәннәрме - берничә сәгатьтән Рөстәм Шакировны, автобуска утыртып, «солдатка» алып та киткәннәр. Әйткәнемчә, даруларсыз, «больничные» да ябылмаган килеш.

– Рөстәм бер атна инде казармада, чире көчәйгән. Әнисе «кайнар линия»ләргә дә шалтыраткан, хәрби комиссариатка да барып караганнар. «Файдасыз!» ди. Нишлик икән, ничек ярдәм итик? – дип шушы хәлләрне сөйләп бирде Асия Галиева.

«Әни, үләм, хәлем начарая...»

Тиз генә Рөстәмнең әнисе – Сәрия Шакированың номерын җыйдым. Әни кеше күршесе сөйләгәннәрне раслады. Хәрби комиссариатка көндезге өчкә барганнар, дүрттә инде алып та киткәннәр...

– Рөстәм үз вакытында армиядә хезмәт итте, ул чакта сау-сәламәт иде. Соңгы елларда Осиноводагы кошчылык фабрикасында, суыткычта эшләде. Шунда үпкәләренә салкын тидереп бетердеме соң, белмим дә, – дип аңлатты ул. – Узган елдан бирле туберкулез диспансерында дәваланды, соңгы арада ялларга кайтып йөри иде. Ялга кайткан җиреннән, авыл җирлеге башлыгы булып эшләүче кыз повестка тоттырган. Улым «пешмәгәнрәк» инде, өйләнмәде дә. Тагын бер улым бар, анысы сәламәт, аны да алып китәрләр инде...

– Улыгыз бер дә каршы килеп маташмадымыни? – дим.

– Хәрби комиссариатта: «Китәргә!» – дигәч тә, «Димәк, шулай кирәк инде», – дип, бер карусыз кабул итте.

– Сәрия апа, Рөстәмне кайтару өчен ниләр эшләдегез, кемнәрнең ишеген шакыдыгыз?

– Икенче көнне үк Яшел Үзән хәрби комиссариатына бардым. «Синең кебекләр күп монда», – дип, куып чыгардылар. Аннан хастаханәдән белешмәләр алып, тагын бер кат бардык. Ләкин Рөстәмне һаман кайтармыйлар.

Даруларын һәм белешмәсен үзенә тапшырсыннар дип, Яшел Үзән хәрби комиссариатындагы сәркатип кызга илткән идем. Алары менә барып җитәргә тиеш.

– Улыгыз белән сөйләшеп торасызмы? Хәле ничек?

– Бүген Рөстәм миңа шалтыратып: «Әни, үләм, хәлем начарая», – диде. «Анда командирларыгыз бардыр бит, диагнозыңны әйт», – дидем. Бераздан: «Берсенә әйттем, битлегеңне киеп куй, монда кешеләргә йоктырма, диде», – дип җавап кайтарды. Бетте шуның белән. Улымның авыруы көчәер, дип куркам, ул бер көн дә дарусыз тора алмый бит, – ди Сәрия Шакирова.

Сәрия апа үзе дә бу хәлләрдән һаман аңышып җитә алмый кебек. «Улыгызда туберкулезның кайсы төре – ачыкмы, ябыкмы?» – дип сорадым. Әйтә алмады. Әмма белешмәсен җибәрде.

Сәрия апа әйтүенчә, улының авыру икәнен бөтен авыл, шул исәптән фельдшер да белеп торган. Әмма авыл җирлеге башлыгы – яшь һәм яңа эшли башлаган кеше, шуңа повестканы ялгыш биргән.

Бу хакта тулырак: https://intertat.tatar/news/tuberkulezly-ulymny-maxsus-operaciyaga-alyp-kittelar-5855313