Язмышлар... рубрикасы буенча яңалыклар
-
Очраклы очрашу (тормыш язган хикәят)
Ноябрь башы. Беренче кар явып үткән, юлларны бераз катырган. Бозлавык юлда машина да шуып бара.
-
Каенанам бозым ясаган
Сез сихергә ышанасызмы? Мин элек ышанмый идем. Ләкин тормышымда булган коточкыч хәлләрдән соң, ышанмас җиреңнән ышанырсың.
-
Ире начар булганга, мин гаепле
Ит яхшылык – көт яманлык, диюләре шулдыр инде. Дус кызымны бер егет белән таныштырган идем, инде өйләнешеп, балалар да үстереп яталар. Ә миңа һаман үпкәләп йөри.
-
«Әни, ул исән әле, терелтик, моны басудан таптык»
Дулый буран. Котыра җил. Кар ишелеп явамы, әллә басудагы булган карны себереп йорт яннарына, ишегалдына ташыймы, белмәссең!
-
Үземнән яшь кешегә гомеремдә дә кияүгә чыкмаячакмын!”
Яшьлек дустым үз язмышында соңгы елларда булган вакыйгаларын сөйләде, шуларны йөрәгем аша уздыра торгач, төшләнеп беттем беркөн.
-
Илфак Хафизов: «Аллаһтан, кешеләрне кичерерлек көч бир, дип кенә сорыйм» (»Интертат », Рузилә Мөхәммәтова)
Татарстанның атказанган артисты Илфак Хафизов – Тинчурин театры актеры, «Тәртип» радиосы мөхәррире, КФУның «Мизгел» театр студиясе җитәкчесе, «драматург» сүзеннән уңайсызланса да, үзе язучы дип атамаса да, әдәби әсәрләр иҗат итә.
-
Тормыш сабагы
Тормыш үзе ул – зур уку йорты. Әйләнә-тирәгә күз салып, читләрнең ялгышларын күреп, мыегыңа чорнап барсаң да, әллә никадәр зирәклек җыеп була да соң... Әмма читләр ялгышында өйрәнергә ярата торган затлар түгел шул без, кешеләр. Гомер көзендә үкенечләр булмасын өчен, бәлки, ул кирәктер...
-
Айсылуның яшь егеткә кияүгә чыгуы турында: «Яшь хатын – илһам, ә бу очрак нормага сыймый» (»Интертат », Гөлүзә Ибраһимова)
Бер атна элек булган туйга кайтавазлар әле дә ишетелә. Сүз – Айсылу һәм Даниил Чижевскийларның татар халкы өчен гадәти булмаган һәм аңлавы, кабул итүе кыенрак булган язылышуы турында.
-
Луиза Закирова: «Әни дә: “Мин үлсәм, иң авыры сиңа булыр», дия иде»
“Татарстан – Яңа Гасыр” телерадиокомпаниясе алып баручысы Луиза Закирова белән әңгәмәне «Шәһри Казан» тәкьдим итә.
-
Рөстәм Закиров: «Әнинең яратып үстергән яраннары бар иде. Әле дә өй түрендә алар…»
Җырчыны иң куандырган нәрсә – алкышлар. Татарстанның халык артисты Рөстәм Закиров быел иҗатының 30 еллыгын каршылый. «Беркайчан да акча эшләүне беренче урынга куймадым», – ди ул. 84 яшенә кадәр мал асраган әнисе, кәеф күтәрә торган сәбәпләр, акчага корылган эстрада һәм улына биргән киңәшләре – безнең әңгәмә әнә шулар турында. (Ватаным Татарстан, Лилия Гыймазова )
-
«Бер яклы, 4 тәрәзәле, зур мичле йортка алтынчы кеше булып килеп кердем...»
Бүгенге язмамның ягымлы әби-бабайның тормыш юллары бик күркәм һәм барлык кешеләргә үрнәк булып үрелеп барган. Озак та очрашып тормыйча өйләнешкән парлар, бүгенге көндә 61ел бергә кулга кул тотынышып, тормышның авырлыкларын бергә күтәреп, бүгенге көннәренә сөенеп яшәүләрен шундый итеп сөйләделәр, минем хәтта бер сүзләрен дә төшереп калдырмыйча язып, сезнең дә укып чыгуыгызны теләдем.
-
Әниле ятим (хикәя)
«Әни, ә бу нәрсә ул?» – дип, китаптагы зур чебен рәсеменә бармагы белән төртеп күрсәтте Мәдинә.
-
100 яшьлек Әлфия Җәләлиева: «Эшләп үскән чор балалары без, шуңа күрә без чыдам кешеләр»
«Безгә барысында күрергә туры килде, балакаем», дип сүзен башлады 100 яшьлеген тутырган Әлфия әбиебез.
-
Үз гомерен аямыйча, балаларны коткарырга тырышкан укытучылар истәлегенә
Мөхтәрәм укытучыларыбызны искә алган, хөрмәтләгән истәлекле көнне без Казанның 175 нче мәктәбендә фаҗига вакытында үз гомерен аямыйча, балаларны коткарырга тырышкан укытучылар турында язмый кала алмыйбыз.
-
Кайда ялгыштым икән?
Ике малайдан соң туган кызыбызны курчак кебек үстердек. Әле беребезнең кулда, әле икенчебезнекендә. Абыйлары кулъяулык кебек кенә йөрттеләр. Кызым тусын иде дип хыялланып яшәгән мин дә кыз бала назына, йомшаклылыгына, иркәлегенә рәхәтләндем. Озак вакыт үзебез белән йоклады әле ул. Әтисе: «Исләрен иснәп рәхәтләнеп кочаклап йоклыйк, тагын кайчан татыр мондый бәхет», – дия-дия ярата иде. (Сөембикә)
