«Хастаханәдә бөтен рәхмәтләрне акчалата гына кабул итәләр иде...» (»Интертат»)

Үз бәяңне белү генә аз – үтемле булырга да кирәк.

Озак яшәү – пенсионерның пенсия фондыннан үч алуы.

Хастаханәдә бөтен рәхмәтләрне акчалата гына кабул итәләр иде.

Хатын белән бәхәсләшү – концерт кебек. Башта – яңа көйләр, ә ахырда – популяр иске җырлар.

● ● ●
– Әни, мин гашыйк булдым.
– Ә аның исеме ничек ? Ул ашарга пешерә беләме? Әти-әнисе кемнәр? Кем булырга укый? Матурмы? Үбештегезме инде? Нигә элегрәк әйтмәдең?..
– Әти, мин гашыйк булдым.
– Кызмы?
– Кыз.
– Әйбәт.
● ● ●
Минем акча янчыгым – яхшы диетолог.
Аның киңәшләре ярдәмендә хәзер сирәк ашыйм һәм аз-азлап кына!
● ● ●
Тәмәке кабындагы язу: «Пенсиягә хәтле яши алмассың, шуңа күрә рәхәтләнеп тарт».
● ● ●
«Бальзак яшендәге хатын-кыз» дигән сүзләрне укыйм да, Бальзакның тууына күптән түгел 224 ел үтүен искә төшерәм.
● ● ●
Тикшеренүләр күрсәткәнчә, әгәр хатын-кыз озак йокласа, иренең кан басымы рәтләнә, кәефе күтәрелә һәм йөрәк-кан системасы авыруы кими икән.
● ● ●
Сакланып яшәгез! Диплом сатып алган буын инде карьера баскычы буйлап менеп килә!
● ● ●
Ирле-хатынлы кроссворд чишәләр. Хатын:
– Ир кеше хатын-кызга карап ни тели? Дүрт хәреф.
Ир:
– Борщ.
– Юк. Беренче хәрефе «с» һәм соңгысы – «с».
– Соус.
– Кайчан ашап туярсың икән син, ә?!
● ● ●
– Кадерлем, ничек уйлыйсың, ирекле мөнәсәбәтләребез кайчан булыр икән?
– Моңа бернинди каршылык юк! Хезмәт хакыңны бирәсең һәм дүрт ягың – кыйбла!
● ● ●
– Доктор, компьютерда утырганда нигә колагым сызгыра башлый?
– Күгәрченем, монда бернинди хилафлык юк. Бары тик гомерең генә сызгырган кебек читләп үтә.

Бер утыру – бер гомер (Мөхәммәт Мәһдиев)

– Килеп чыгыгыз, – диде баҗай, трамвайда очратып.

– Килеп чыгыгыз бер, – диде балдыз да, яшел суганга чират торганда.

Егерме икенче февраль көнне кич телефон чылтырады. Баҗай үзебезнең бәйрәм – ирләр бәйрәме белән тәбрикләде.

– Килеп чыгыгыз, бер утыру – бер гомер, – диде.

Без, әлбәттә, рәхмәт әйттек, вәгъдә бирмәдек. Ничә әйтсәң дә, бәйрәм көнне балаларны калдырып кунакка йөрүе – җүнсезлек. Ахырдан, әлбәттә, үпкә-сапкасы булды.

Балдыздан бигрәк баҗай үпкәләде.

– Любой вакытта килеп чыгыгыз, гомер уза, бер утыру – бер гомер, – диде.

...Һәм без килеп чыктык. Кичке сәгать 8ләр иде. Балдыз чирек сәгать эчендә өстәлгә кайнар аш белән әче-төчене китереп утыртты. Нейлон күлмәге өстенә затлы галстугын таккан баҗай да, янтарь запонкаларын эләктерә-эләктерә, диван артына үрелде: яшереп куйган коньягы бар икән сабакының...

– Бәхетле дуңгызның борын очында нәрсә була диләр әле? – Баҗай теше белән шешә бөкесен ачарга тотынды. – Ярый, бәхетегез бар икән. Югыйсә, алдан әйтеп куймагач, булмаска да может иде бит.

– Һи-и-и, безнең әтиләренә ышансаң, – дип элеп алды балдыз. – Аңа бик ансат. Әйдә, суынганчы аштан җитешегез.
Аның гадәте бик кызык. Әллә кемнәрне чакырып кайта да миңа бернәрсә әйтми. Ашаган белми, тураган белә, диләр.
Продукты мәсьәләсен үзегез беләсез. Икең дә эштә булгач, әллә ни запас тотып булмый. Коры чәй белән калган көннәр дә була. Кибеттә йөрергә вакыт та кирәк. Акча белән генә чутлашлы түгел шул...

Без ул арада берәрне әйләндердек. Баҗай без килгәнгә чиксез шат иде, ул өзелгән сүзне ялгап дәвам итте.

Дәвамын укырга