Җырчы Иркә ирен озатты: «Догаларыбызны укып, Артурны көтеп торачакбыз» (»Интертат», Зилә Мөбәрәкшина)

«Хисләрен тыя алмаучылар күз яшьләренә буылган иде»

Көн саен егетләребезне, махсус операциягә дип, җыелу пунктына төяп озатулары турында ишетергә туры килә. Районнар, авыллардан тыш, шәһәрнең берничә военкоматыннан да һәркөнне солдат тулы автобуслар полигоннарга, Казан танк училищесына юл тота. Казанның хәрби комиссариатында бүген чираттагы тапкыр егетләрне җыелу пунктларына озаттылар. Алар бер ай буе Казан танк училищесында хәрби әзерлек үтәчәк.

Иртәнге җидедә үк военкоматка килдек. Урамда кыш булмаса да, көзнең дә бит үзәккә үтәрлек салкыны: бетмәс-төкәнмәс яңгыры, җиле, караңгы көне була. Шулар тәэсирендә туңып басып тормас өчен, военкомат бинасы эченә кердек. Ишекне ачуга кара хәрефләр белән язылган Татарстан Республикасы Конституциясенең 63нче маддәсе эленеп тора: «Татарстан Республикасында гражданнар федераль закон нигезендә хәрби хезмәт үтәргә тиеш».

Көтеп утыра торгач, берәм-берәм килә башладылар. Яннарында якын кешеләре: әниләре, әтиләре, хатыннары, балалары. Военкомат ишегеннән кемдер катырак тавыш белән: «Чәнчи, кисә торган предметлар, аракы алмаска», – диде.

Бер сәгатьтән соң военкомат ишегалды кешеләр белән тулган иде. Берара кешеләрнең йөзләренә карарга кыенсынып тордым. Чөнки бөтенесен дә кара кайгы баскан. Күңеле йомшарып, хисләрен тыя алмаучылар күз яшьләренә буылган иде.

Беләсезме, күңелне тырнаганы нәрсә? Билгесезлек. Адәм баласы билгесезлек алдында терәге-таянычы булмаган бала кебек кала икән. Кемдер куркуга сабыша, кемдер битараф, кемдер яхшы уйлар уйлап, эченнән догалар укып үзен тынычландыра.

Кайчан, ничек кайтып җитәрләр? Исән кайтырлармы? Никадәр озак булырлар? Билгесез. Бу сорауларга җавап тиз генә булмас, мөгаен…

Иркә: «Ул кайтам дип вәгъдә бирде»

Ирен озатырга дип Татарстанның атказанган артисты Иркә дә килгән иде. Бу минутта аны ничек тә булса юатасы, аңа җылы сүзләр әйтәсе килде. Кочаклап алгач, Иркә тынычланып калгандай булды кебек миңа. Аның янында ныклы терәге – ире Артур Шабакаев, кызы Айсылу һәм туганнары бар иде.

– Повестка ике көн элек килгән, бу турыда Артур бер көн узгач кына хәбәр итте, – дип башлады сүзен ул. – Аллаһы Тәгаләдән «бу хәл безнең белән булмасын иде» дип сораган идем. Балалар да бар бит әле. Балаларга әтисенең төгәл кая киткәнен әйтмәдек, Артур: «Армиядәге кешеләр тегендәрәк китәләр, ә алар урынына кешеләр кирәк. Булышырга кирәк», – дип, матур итеп аңлатты. Артур армиядә диңгез пехотасында хезмәт иткән. Балаларыбыз тынычланып калды.

«Әйләнеп кайтам», – дип вәгъдә бирде. «Кайтам», – дигәч, ышанып торабыз инде. Җиңел түгел. Туганнарыбыз да озатырга килде. Аларны кунак иттек, үзебезчә бәйрәм ясадык. Артур безгә борчылуын күрсәтмәде, аның да борчулары бардыр. Әмма без аны сизмәдек.

Артур белән 10 елдан артык бергә без. Тәмле әйберләр пешердем. Үземнең әни, Артурның әнисе дә килде. «Бәлки, китмәскә берәр җаен табарбыз?» – дигәч тә: «Ир-ат сүзе бер була, хатын, кысылма инде», – диде. Мин дәшмәскә булдым. Безгә көчне Аллаһы Тәгалә бирә. Артур үзе дә намаз укый. Ир кешенең тыныч, көчле булуы менә шундый вакытларда сынала.

Артур безгә борчылырга да, еларга да вакыт бирмәде. Һәрвакыт күңелне күтәрде. Моңсуланмадык. Белгән догаларымны укыйм, балаларыбыз да белгән догаларын укый, хәзрәт тә безне тынычландырды, аның белән дә сөйләштек. Иң үтә торган догалар – хатынныкы һәм балаларыныкы икән. Шуңа күрә без бөтенебез догаларыбызны укып, позитив нотада Артурны көтеп торачакбыз.

Җырчы булу – минем һөнәрем. Бүгенге көндә хөкүмәт биргән исемем дә бар. Әгәр минем яктан солдатларның рухын күтәрү өчен концертлар кирәк була икән, баш тартмыйм. Ничек тә булса егетләребезгә ярдәм итә алам икән, хәлемнән килгән барысын да эшләячәкмен, – дип сөйләде Иркә.

Бу хакта тулырак: https://intertat.tatar/news/yrcy-irka-iren-maxsus-operaciyaga-ozatty-dogalarybyzny-ukyp-arturny-kotep-toracakbyz-5855296