Татарча диктант

Кичә баш мөхәррир: "Иртәгә татарча диктант була, коллектив белән катнашабыз. Ә сез Румия апа китапханәдән репортаж әзерләрсез, үзегез дә татарча диктант язарсыз", -- дигәч, ничектер кәефем кырылып алды. Моны сизеп алган Исрафил Рәхмәтуллович: "Нәрсә куркып калдыгызмы әллә?" -- дип сорады. "Ю-юк, -- мин әйтәм. - Диктантны гына язабыз. Әмма мин моны кирәкле әйбер дип санамыйм..."

Килде ул минутлар. Район үзәк китапханәсенең уку залында һәркайсыз аерым өстәлләр артына утырып диктант яздык. Шул исәптән мин дә. Ошап китте бит, әй, диктант язу. Гомәр Бәширов тексты буенча булды ул. Гел сүзләр, җөмләләр белән эш иткәнгә, гел язганга кыен булмады диктант язу. Сүзләрдә хата булмасына ышанам. Ә менә тыныш билгеләре буенча хаталар булырга мөмкин. Мәсәлән, туры сөйләмне куш тырнаклар эченә алып та, кызыл юлдан сызык белән дә башлап була. 

Татарча диктант язу үзеңнең татар телен күпме дәрәҗәдә белү--белмәвеңне күрсәтә. Үзеңне сынап карарга була.